Joker, jak każdy szanujący się kaitou – tajemniczy, zamaskowany włamywacz – uprzedza o planowanych skokach zarówno policję, jak i właściciela przedmiotu, który sobie upatrzył. Tym razem zamierza się dostać do posiadłości obrzydliwie bogatego Kaneariego i skraść stamtąd bezcenny Smoczy Klejnot. Arogancki bogacz nie zamierza nawet przyjmować pomocy policji w osobie inspektora Oniyamy – jest zdania, że jego ochroniarze poradzą sobie doskonale. Ale oto okazuje się, że w posiadłości przebywa jeszcze jeden intruz – początkujący włamywacz, ale pełnoprawny ninja Hachi, którego celem jest ten sam klejnot. Jak zakończy się spotkanie Hachiego i Jokera? Cóż, dowiecie się tego z pierwszych sekund czołówki…

W jednym sezonie dwie serie o włamywaczach-dżentelmenach, traktujący swoją działalność nie jak proceder przestępczy, lecz jak swoistą grę pomiędzy nimi a policją i posiadaczami kosztownych przedmiotów? Na szczęście, poza początkowym założeniem, różnią się pod niemal każdym względem. Kaitou Joker to seria dla dzieci, z samego założenia niepoważna, z postaciami mocno karykaturalnymi tak z wyglądu, jak i z zachowania, zaś tytułowy bohater posługuje się „sztuczkami” zakrawającymi na prawdziwą magię lub supermoce. Z poprawką na te założenia trzeba jednak powiedzieć, że odcinek jest udany – dzieje się dużo i szybko, zostają przedstawieni bohaterowie (acz, sądząc po czołówce i endingu, jeszcze nie wszyscy) i w sumie dowiadujemy się chyba wszystkiego, co powinniśmy wiedzieć. Humor jest prosty, raczej slapstikowy (za to nie znajdziemy tu fanserwisu) i ma szansę raczej wprawić w dobry humor niż rozbawić do łez.

Na plus:
+ Kolorystyka. Seria jest przeuroczo pstrokata, co w jakiś sposób pasuje do pokazywanej historii.
+ Tempo wydarzeń – nawet jeśli nie ma tu nic odkrywczego i nawet jeśli trudno drżeć o los głównego bohatera, to przynajmniej nie ma czasu na nudę.
+ Nie widać nachalnej promocji żadnych gadżetów, zabawek czy gier – plagi współczesnych japońskich produkcji dla młodszych widzów.

Na minus:
– Całkowicie umowne realia nie każdemu muszą przypaść do gustu. To w pierwszym rzędzie seria dla dzieci, a dopiero w drugim – seria rozrywkowa.
– Zarówno Joker, jak i Hachi są na razie mało interesujący jako bohaterowie. Może z czasem się to trochę zmieni, ale chwilowo ich istnienie jest potrzebne głównie do tego, żeby miał kto biegać na pierwszym planie.

Podsumowanie: nie będę nikogo przekonywać do oglądania akurat tej serii dla dzieci (jak ktoś nie ma alergii na takie pozycje, to ma w tym sezonie Tribe Cool Crew i Gundam Build Fighters Try), ale sama zamierzam dać jej szansę. Przynajmniej na dwa-trzy odcinki, niech wprowadzi nowe postaci i pokaże, czy ma jakieś pomysły na fabułę, czy zamierza stale jechać na tym samym zestawie gagów.