Tanoshii~

Nikt się pewnie nie spodziewał, ale Gakkou Gurashi cechuje bardzo zgrabna reżyseria, zwłaszcza w trzecim odcinku. W nim poznajemy bliżej Megu-nee, czyli opiekującą się dziewczętami nauczycielkę. Przyglądając się bliżej jej typowemu dniowi normalnej pracy, widzimy przy okazji pozostałe bohaterki z innej perspektywy. Sądziliście, że niektóre nie zachowują się zbyt dojrzale jak na licealistki? Nie szkodzi, inni bohaterowie odnieśli podobne wrażenie.

Pomimo pogodnej atmosfery uczucie grozy jak najbardziej się pojawia, z początku niechętnie, snując się między mniej lub bardziej przyjemną codziennością i pogodną atmosferą, stopniowo narasta aż do zmyślnego i widowiskowego momentu kulminacyjnego. Retrospekcja Megu-nee rysuje przed widzami realistyczną wizję rozprzestrzeniania się informacji w nowoczesnym społeczeństwie – coś się dzieje, gdzieś, niekiedy nawet blisko, ale ekran telewizora czy telefonu zwiększają poczucie dystansu. Rzeczywistość jest tu, teraz, każdy interesuje się doczesnymi sprawami, medialne doniesienia traktując jako szokujące ciekawostki, o których można by porozmawiać rano w pracy.

Gorzej, gdy ten pozornie daleki fragment rzeczywistości widziany nieczułym okiem kamery upomni się o należne mu zainteresowanie. Wtedy może już być za późno.

Czyżby Lerche wreszcie zamierzało wyprodukować dobre anime? Gorąco im kibicuję, bowiem Gakkou Gurashi ma zadatki na coś zupełnie wyjątkowego.