Po co ja w zeszłym sezonie oglądałam Non Non Biyori Repeat? Gdyby nie to, mogłabym się teraz spokojnie nasładzać pierwszym odcinkiem nowej odsłony Gochuumon wa Usagi desuka??.

Odcinek darowuje sobie jakiekolwiek wprowadzenie czy przedstawienie postaci. Twórcy wyraźnie założyli, że nie aż tak trudno było zapamiętać, kto jest kim, a zresztą – nawet gdyby ktoś tego nie wiedział, to pewnie wiele nie straci. Widzowie znający poprzednią serię bez trudu „wślizgną się” w pogodny świat stylizowanego na Europę miasteczka, w którym działa całe mnóstwo większych i mniejszych kafejek. Tak jak poprzednio nie tylko nie widać tu śladu wątku fabularnego serii, ale trudno nawet wskazać, co miałoby stanowić oś fabuły odcinka. Kolejne scenki z życia bohaterek są powiązane dwoma motywami. Po pierwsze, Cocoa szaleje z aparatem fotograficznym, by wysłać do domu zdjęcia swoich przyjaciółek – idzie jej to nieźle, ale Chino nie jest osobą, która dobrze reaguje na polecenia typu „uśmiechnij się uroczo i pozuj”. Po drugie, w czasopismie ukazuje się artykulik poświęcony kafejce Chiyi, a że da się w nim znaleźć także prezentację herbaciarni Sharo, Rabbit House pozostaje jedynym miejscem, które nie doczekało się relacji prasowej.

Grafika pozostała bez zmian, wszystko jest urocze i właściwie nikt, komu podobała się poprzednia seria, nie będzie narzekać. Z całą pewnością Gochuumon wa Usagi Desuka?? to bardzo udany tytuł jak na swój gatunek: nie przesadza z gagami, jest śliczny wizualnie i generalnie dla amatorów będzie jak znalazł. Ja jednak zrobiłam sobie krzywdę, bo pierwszy odcinek boleśnie mi przypomniał, że szkoda to nawet porównywać do Non Non Biyori. Występujące tutaj dziewuszki, chociaż urocze, są moé-konstruktami, niemającymi wiele wspólnego z żywymi ludźmi, zaś całość przypomina „nektar o smaku” zestawiony ze świeżo wyciśniętym sokiem z owoców.