Twierdzenie (Tablisa): Egzystencja ludzka pozbawiona jest sensu i znaczenia. Z nicości przybywamy i do nicości powrócimy, zaznawszy wcześniej jedynie krótkiej i żałosnej chwili trwania.

Dowód:

Aby udowodnić powyższe twierdzenie, wykażemy trzy fakty:

1.  Serial Saijaku Muhai no Bahamut istnieje.
2. Saijaku Muhai no Bahamut jest wyrazem ludzkich aspiracji oraz pragnień.
3. Saijaku Muhai no Bahamut jest kompletnie bez sensu.

Połączenie Faktu i, ii oraz iii doprowadzi do sprzeczności pojęcie celu oraz sensu, tym samym wykazując żałosność ludzkiej egzystencji.

Ad. i.

Na dowód istnienia Saijaku Muhai no Bahamut zamieszczamy kadry:

Niekiedy rozpatrywana jest możliwość, że widzimy obiekt, jednak ten nie istnieje, ponieważ zwodzą nas zmysły. Dlatego też na potrzeby niniejszego dowodu przyjmujemy stanowisko solipsyzmu, uznając, że treścią realności jest samo postrzeganie. Dalsza analiza tego stwierdzenia wykracza poza niniejsze opracowanie.

Ad. ii.

Wyrazem ludzkich aspiracji oraz pragnień w Saijaku Muhai no Bahamut są losy i postać protagonisty – Luxa Arcadii. Lux jest mężczyzną (tzn. samcem gatunku ludzkiego) poszukującym spełnienia w posiadaniu dominującej pozycji wśród grupy kobiet (stada samic gatunku ludzkiego) należących do prestiżowej akademii pilotek mechów.

Grafika 1: Protagonista Lux niedowierzający swojej świeżo otrzymanej roli samca alfa.

Te pragnienia Luxa nie są przez niego wyrażane bezpośrednio, jednak realizują się w podejmowanych przez niego działaniach, takich jak:

• prawienie komplementów dotyczących urody kobiecie, na której nagie ciało podczas kąpieli wpadł przez dziurę w dachu,
• próba obrony rzeczonej kobiety przed bliżej niesprecyzowanym monstrum, mimo iż ta chwilę wcześniej chciała go wtrącić do więzienia lub zabić,
• kompletna akceptacja działań i planów większej grupy kobiet, będących przedstawicielkami organizacji, która zabiła większość jego rodziny.

Dodać należy, że wymieniona grupa kobiet aktywnie dąży do zapewnienia Luxowi dominującej pozycji, co wskazuje na zgodność tych zamierzeń również z ich aspiracjami i pragnieniami.

Grafika 2: Główna postać kobieca podczas prezentacji swoich aspiracji oraz pragnień.

Ad. iii.

Lux Arcadia oraz jego siostra Airi są potomkami obalonego przez rewolucję rodu panującego, którym pozwolono odzyskać pełnię władz obywatelskich w zamian za zaciągnięcie dużej wielkości długu pieniężnego. Jest to nieuzasadnione zarówno z politycznego, jak i ekonomicznego oraz moralnego punktu widzenia. Co więcej, wpadnięcie Luxa do kobiecej łaźni na skutek zawalenia się dachu owocuje jego przyjęciem do elitarnej, wyłącznie żeńskiej akademii, która udostępnia swoim członkom niebezpieczną broń masowego rażenia – tzw. Drag-ride’y, będące formą mechów. Następnie okazuje się, że jego pozostanie w rozpatrywanej akademii uzależnione jest od woli głównej postaci kobiecej – księżniczki Lizsharte, która domaga się pojedynku. Zaznaczyć należy, że wymienione działania, choć fizycznie możliwe, są na tyle statystycznie nieprawdopodobne, że ich nagromadzenie musi prowadzić do stanu bezsensu i zgubienia.

Grafika 3: Pojedynek. Użycie pilota jako rodzaju tarczy chroniącej znajdującego się za nim mecha można uznać za wyraz troski o drogi ekwipunek.

Walka między Luxem a Lizsharte toczy się na arenie narażającej życie widzów na bezpośrednie zagrożenie, dodatkowo zaś zostaje przerwana przez atak przylatującego znikąd potwora, który pojawia się w środku silnie strzeżonej akademii wojskowej, będącej w centrum miasta-twierdzy. Rozpatrywany ośrodek militarny okazuje się nie posiadać na miejscu żadnych sił pozwalających na walkę z potworem, pozostawiając tę kwestię Luxowi oraz Lizsharte. Efektem tych wydarzeń jest uznanie przez Lizsharte dominującej roli Luxa.

Grafika 4: Miasto-twierdza. Widoczne wysokie mury nie mają żadnej wartości defensywnej wobec podstawowej jednostki wojskowej agresora, jaką są latające mechy.

Wymienione wyżej aspekty oraz elementy konstrukcji świata przedstawianego przekazywane są w losowych momentach czasu, gdy różne postacie z niesprecyzowanych przyczyn postanawiają porzucić swoje aktualne zajęcie i przedstawić innej losowej postaci wydarzenia i fakty doskonale im obu znane.

q.e.d.