Wiecie co? Główna bohaterka zdała egzamin na prawo jazdy na motocykl. Jeśli egzaminy na motor wyglądają w Japonii tak, jak to przedstawiono w anime, to dziwię się, że tam jeszcze jest bezpiecznie na drogach.

Ale po kolei.

Drugi odcinek zaczyna się dramatycznie. Tak dramatycznie źle, że można mieć ochotę go wyłączyć, bowiem nic nie zapowiadało, by klimat miał przyjmować wartości skrajne. Na szczęście to tylko takie gierki reżysera z widzem, żeby zbić go z tropu. Haha…

Jak już wspomniałem, głównym motywem drugiego odcinka jest egzamin na prawo jazdy. Pomyśleć, że u nas wiek motocyklistów jest stale podwyższany, podczas gdy okazuje się (zakładając, że anime odzwierciedla faktyczny stan prawny w Japonii), że w Wielkim Nihonie już szesnastolatek może latać przecinakiem.

Trudno o Bakuon!! cokolwiek konkretnego napisać, bowiem nie jest nudny, ale za to jest nijaki, pomimo oryginalnej tematyki. Fani motocykli nie znajdą w serii wielu smaczków, teraz jestem już tego pewien. Ponadto motocykle wraz ze znajdującymi się na nich bohaterami we wszystkich dynamicznych ujęciach z szerokiego kadru są animowane komputerowo. Nie wiem, dlaczego nie przeszkadzało mi to w takim Initial D, gdzie auta wprawiano w ruch również cyfrowo, może to właśnie kwestia dynamiki, której w Bakuon!! ewidentnie brakuje?

Komputerowy motor i ciało, rysowana twarz – podobny zabieg stosowano także w Yowamushi Pedal.