Będąc małą dziewczynką, nasza bohaterka Karen Aijo wraz z przyjaciółką Hikari Kagurą, obejrzały musical/przedstawienie „Starlight”, który tak je zachwycił, że postanowiły, że kiedyś wspólnie w nim wystąpią. Minęło kilkanaście lat. Hikari uczęszcza teraz do żeńskiej szkoły Seisho Music Academy, która kształci przyszłe artystki, i generalnie osoby z teatrem związane. Niedługo zaczynają się przesłuchania do przyszłorocznego, setnego przedstawienia „Starlight”, więc zrozumiałe, że w szkole panuje ekscytacja oraz licytowanie, kto otrzyma jedną z głównych ról.

Tymczasem do szkoły przenosi się nowa uczennica, wracająca po dwunastu latach z Anglii, uczęszczająca tam do Akademii Królewskiej – ku zdziwieniu Karen okazuje się nią jej przyjaciółka z dzieciństwa – Hikari. Zachowuje się jednak, jakby Karen nie poznawała, albo raczej, jakby nie chciała z nią mieć nic wspólnego. Jest oczywiście doskonała w śpiewie, tańcu i grze, ale nie socjalizuje się prawie z nikim, a następnego dnia wymyka się nocą do szkoły. Śledząca ją Karen odkrywa w szkole tajemniczą windę, która prowadzi do Podziemnego Teatru, gdzie prowadzone są przesłuchania. A od tego momentu człowiek się zastanawia, czemu to zaczyna wyglądać jak połączenie Uteny z Princess Tutu.

Odcinek zaczyna się normalnie, od codziennych czynności szkolnych, treningów, pory lunchu i lekcji, z obowiązkowym przedstawianiem z imienia, nazwiska i numeru każdej uczennicy, z przebitkami na życie w internacie szkolnym. Dziwnie się robi tak gdzieś od momentu, kiedy okazuje się, że w szkole jest zamaskowana winda wbudowana w ścianę i z tąże ścianą się poruszająca. A także, że pod ziemią jest ogromna scena, maszyny szyjące kostiumy w mgnieniu oka oraz przesłuchania wyglądające jak walka na śmierć i życie ze śpiewem na ustach.

Pod względem graficznym jest to bardzo ładny odcinek – ładnie narysowany i ładnie zanimowany, problem mam jednak z wyglądem postaci – wydają się o wiele młodsze, niż są w rzeczywistości. Jest powiedziane, że Hikari wyjechała, jak miała lat pięć, a wróciła po dwunastu – czyli ona i cała reszta powinny mieć po siedemnaście lat. A zdecydowanie nie wyglądają.