Po skończonym „przesłuchaniu” żyrafa stwierdza, że Karen zyskała akceptację, ale nie może o tych próbach nikomu powiedzieć, ponieważ są tajne. A jeśli komuś powie,  to zostanie ukarana. Ku zdziwieniu Aijo, rankiem w jej pokoju pojawia się Hikari i oznajmia, ku zgrozie współlokatorki, że od tej pory będzie z nimi mieszkać.

W szkole na zajęciach okazuje się, że nasza bohaterka taka super utalentowana nie jest – ma problemy z lekcjami baletu, nie potrafi śpiewać wysokich tonów, i cały czas próbuje, mimo zakazu, porozmawiać o wydarzeniach nocnych z Hikari. Ta w końcu kontaktuje się z żyrafą i mówi, że nie chce, by Karen brała udział w przedstawieniach, bo będzie tylko przeszkadzać. Ku jej zaskoczeniu zostaje jej przypomniana obietnica, którą złożyły sobie będąc małymi dziewczynkami.

W trakcie lekcji tańca towarzyskiego Juuna Hoshimi (ta pokonana w pierwszym dniu) mówi Karen, że skoro nie dostała wiadomości, to powinna zostać wykopana z przesłuchań, ponieważ nie została wybrana. Później, po lekcjach, Karen domaga się wyjaśnień od Hikari, i zostaje jej uświadomione, że wybranki mają pewną osobliwą kwalifikację, „shine”, której jej najwidoczniej brakuje, skoro nie dostała wiadomości, dlatego powinna zrezygnować z przesłuchań dla swojego i innych dobra. Bohaterka nie zgadza się jednak z nią i stwierdza, że w takim razie muszą być lepsze, skoro mają dorównać innym i spełnić swoje marzenie o tym, że staną na scenie razem. Najwidoczniej jej pasja wystarcza żyrafie (lub innym nadnaturalnym bytom kierującym przesłuchaniami), bowiem tym razem Karen wiadomość o przesłuchaniu dostaje.

Ponownie na scenie stają naprzeciw siebie Aijo i Hoshimi, która zapowiada, że nie zamierza się poddawać i będzie walczyć o swoje, o swoją gwiazdę i o to, żeby kontrolować swój los. Mimo zaciętej walki ponownie przegrywa z Karen, tym razem jednak przyjmuje to spokojniej niż poprzednio, a nawet chyba zaprzyjaźnia się z bohaterką – w końcu pozwala jej mówić sobie po imieniu.

Dużo, dużo wzniosłych przemów o byciu najlepszym, lśnieniu własnej gwiazdy, panowaniu nad swoim losem, jest bardzo teatralnie, bardzo miejscami patetycznie, a bohaterka nie jest doskonałością, ale nadrabia zapałem i determinacją. Ponadto mamy scenki z życia szkoły, trochę dramy, żyrafę, a to wszystko okraszone ładną animacją i piosenkami. I uroczą sugestię, że tak, normalnie dziewczęta są swoimi najlepszymi przyjaciółkami, ale jeśli w grę wchodzi bycie najlepszą i zostanie gwiazdą, to można na noże. I łuki.