Po zwiastującym nieszczególnie złożoną fabularnie serię pierwszym odcinku przyszła kolej na drugi. I cóż, jest dokładnie tak jak można było tego oczekiwać – to znaczy dostajemy luźno związane ze sobą mniej lub bardziej zabawne zlepki scenek z codziennego życia naszych bohaterów. Na razie seria jest na etapie wprowadzania nowych bohaterów – logiczne wydaje się, że tego typu anime nie może pozostać teatrem dwojga aktorów, bo dość szybko mogłoby stać się powtarzalne i zacząć widza nudzić. Poza tym animacja openingu wyraźnie sugeruje, że pojawi się jeszcze kilku bohaterów, którzy zagoszczą w obsadzie na stałe. A zatem w odcinku drugim mamy (nie)przyjemność poznać Inugamiego, psiego ducha, który któregoś deszczowego dnia przywlókł się za Kohiną do domu. Kokkuri poznaje tego typa i ostrzega dziewczynkę, że jest on wyjątkowo niebezpieczny, niestety ona wiele sobie z tego nie robi i nieopatrznie zawiera z psiskiem umowę. Znaczy to mniej więcej tyle, że na pewno nie pozbędzie się go prędko, a na dodatek grozi jej pożarcie przez ducha.

Drugi odcinek, podobnie jak pierwszy, ma lepsze i gorsze momenty – w moim odczuciu poziom gagów jest bardzo różny i niektóre bardzo mnie rozbawiły, a inne nie wywoływały żadnej reakcji. Mam mieszane odczucia do Inugamiego – ja wiem, że to są tylko żarty i konwencja komedii, ale zupełnie nie bawią mnie jego zapędy pedofilskie. Ktoś mógłby powiedzieć, że brak mi dystansu: może i tak, ale nic nie poradzę na to,  że coś takiego mnie nie bawi. Nie oburza, ale i nie bawi. Poza tym wiele nie mogę temu anime zarzucić – to taki przyjemny wypełniacz czasu, który nie zadziwia, ale i nie sprawia większego zawodu. A ja osobiście lubię sobie przy okazji popatrzeć na przystojnych panów…