Zapowiedź odcinka drugiego okazała się trochę myląca – to, co w niej pokazano, zajęło ostatnie minuty seansu. Wcześniej natomiast akcja zdecydowanie wyhamowała. Jak się okazało, Kanon nie jest jeszcze gotowa, by tańczyć z kimś, tym bardziej że – co w sumie podsuwał już pierwszy odcinek – ukrywa się ze swoim hobby przed całym światem. Teraz, spłoszona, nie odważa się wracać do sali przy muzeum i postanawia na jakiś czas zapomnieć o tańcu, co oczywiście nie będzie łatwe dla kogoś takiego jak ona, kto żyje rytmem muzyki. Tymczasem Haneru nie zamierza się poddawać, ale nie ma też żadnych wskazówek, które doprowadziłyby go do nowej znajomej. Jak łatwo można zgadnąć, w końcu spotykają się znowu – na plenerowej imprezie prezentującej taniec uliczny. Występująca tam grupa zauważa w tłumie naszego bohatera i rzuca mu wyzwanie, a Haneru, jak zwykle szybszy w działaniu niż w myśleniu, wciąga w ten pasztet przerażoną Kanon. Jak to się skończy? Cóż, dowiemy się w następnym odcinku.

Liczyłam na to, że ten odcinek przybliży pokazane w czołówce (to chyba czołówka, chociaż znowu była na końcu odcinka…) trio, więc troszeczkę mnie rozczarowało ewidentne przeciąganie fabuły. Inna rzecz, że obawy Kanon da się zrozumieć, a czas nie został całkowicie zmarnowany: pobieżnie poznajemy rodziny Kanon i Haneru (uroczo kontrastowe), bohaterowie spotykają także niezwykle tajemniczego jegomościa, sprawiającego wrażenie osoby, która będzie miała spory wpływ na popychanie fabuły serii w odpowiednim kierunku.

Animacyjnie ten odcinek ustępuje poprzedniemu (acz pod koniec zostajemy uraczeni znowu efektowną sekwencją taneczną), jednak dzięki temu upewniłam się co do tego, co zaobserwowałam już poprzednio. Mimo bardzo uproszczonych projektów postaci, bohaterowie mają bogatą mimikę i coś, na co zwykle zwracam uwagę: wyjątkowo zaraźliwe uśmiechy. Razem z ciepłą kolorystyką i żywą muzyką sprawia to, że Tribe Cool Crew promieniuje ciepłem i energią. Jeśli tylko ta tendencja się utrzyma, może to być bardzo fajna rzecz dla osób, które nie boją się sięgać po serie dla młodszych widzów.