No chyba sobie ktoś jaja robi… Połowa pierwszego odcinka zmarnowana na nudną powtórkę? A żeby Was tak pokręciło, dziady, gdzie moje mięsko, ja się pytam?! Niech to dżuma i cholera!

Trzecia odsłona Kuroko no Basket nie porwała mnie, delikatnie mówiąc – naprawdę nie sądziłam, że scenarzyści zdecydują się na odświeżanie pamięci widzom. Oprócz krótkiego mangowego wtrętu, dzięki któremu poznajemy najgroźniejszego zawodnika drużyny Fukuda, Shougo Haizakiego, byłego „kolegę” Kuroko z klubu w Teikou. Wyjątkowo nieprzyjemnego typa czeka pojedynek z Kise, dość istotny, zwłaszcza że to przez naszego uroczego blondynka wyleciał z drużyny w gimnazjum. Niestety oprócz tych kilku chwil w pierwszym odcinku niewiele się dzieje, za to możemy sobie popatrzeć na wszystkich ważniejszych bishounenów, co z pewnością ucieszy wiele fanek serii.

Optymistycznie nastraja za to zapowiedź kolejnej części, czyli pojedynek między wspomnianą Fukudą a Kaijou. Ponieważ w meczu nie grają główni bohaterowie, istnieje szansa, że nie będzie się on wlekł. Poza tym uwagę zwraca animacja w czołówce (swoją drogą, to chyba najsłabsza piosenka dotychczas wykorzystana w cyklu), nieszczególnie udana, ale za to w całej okazałości prezentująca Akashiego i jego kolegów, co oznacza, że może twórcom uda się pokazać wszystkie wydarzenia z mangi, włącznie z finałem. I jejku, jaki ending ma śliczny początek – Kuroko jako bobas, normalnie rozpłynęłam się!

Cóż, pierwsze koty za płoty, nie mogę powiedzieć że był to mój wymarzony początek trzeciej serii, ale mogło być gorzej. Na razie nie widać żadnych zmian w grafice, bohaterowie nadal tak sympatyczni, że chce się ich wyściskać, pozostaje tylko czekać na kosmicznego kosza w ich wydaniu!

P.S. Na koniec trochę słodkości, na osłodę po kiepskim otwarciu koszykarskiego sezonu animowego.