Pamiętaj graczu młody, zawsze oddzielaj rzeczywistość od fikcji… Pomimo rozmowy na spotkaniu offline, pomimo rozmowy Akane i Hidekiego, Ako kompletnie nie załapała, że należy oddzielać życie od gry. Następny dzień w szkole zaczyna się zaskakująco – Ako wpada do klasy Akane i Hidekiego, gdzie wita się z nimi, używając nicków z gry i rujnując wizerunek Akane jako dziewczyny gardzącej otaku-graczami. Hideki też zadowolony nie jest, jako że koledzy poznają jego „waifu” z wirtualnego świata. Aż ciśnie się na usta słynny tekst z polskiego filmu Kilerów 2-óch, ale go nie przytoczę, słownictwo nie te.

Nie wiadomo też, dlaczego w świecie gry postaci zmieniają płeć i wygląd awatarów. Żadnego sensu w tym nie ma, ani też technicznego wyjaśnienia. Wyobrażenia Hidekiego? Pewnie tak, ale nie widzę głębszego sensu w tym pomyśle. Znacznie poważniejsza jest jednak kwestia zachowania Ako w świecie rzeczywistym, ponieważ dziewczyba zdaje się kompletnie nie odróżniać rzeczywistości od fikcji, co sprawia niemałe problemy reszcie bohaterów. Komplikują się też relacje między nimi, gdyż rozmowy z osobą nie potrafiącą rozdzielić światów kończą się masą nieporozumień.

Szefowa, czyli Kyou Goshouin, wpada wreszcie na pomysł zorganizowania szkolnego klubu, gdzie cała czwórka będzie miała możliwość spotykania się na żywo i wspólnego grania. Ma to uzmysłowić Ako, że pomiędzy postacią w grze a kryjącym się za nią graczem są ogromne różnice. Czy plan wypali? Tego nikt nie wie. Mam tylko nadzieję, że nie będzie tak nudno, jak w tym odcinku, oraz nie dojdzie do sytuacji, w której wszystkie trzy panienki uwieszą się na Hidekim.