Pamiętacie ambitną młodą policjantką, Asami Kazari, która na początku pierwszej serii dołączyła do Jednostki 8? Jak już wcześniej się dowiedzieliśmy, wspina się ona po szczeblach kariery, została bowiem dowódcą nowo utworzonej Jednostki 9, mającej pilnować porządku i zapobiegać przestępstwom z użyciem willwear w zachodniej Japonii. Teraz możemy poznać piątkę jej podkomendnych. Jak przypuszczam, zostali zwerbowani tydzień temu przy okazji castingu do reklamy pasty do zębów. Takie wnioski się przynajmniej nasuwają, gdy spojrzy się na ich umiejętności oraz zachowanie podczas akcji. Jedyną osobą w miarę kompetentną wydaje się pan mechanik, ubrany w coś w rodzaju lateksu (no, chyba że to podkoszulka za mała o trzy rozmiary).

Oto jednak Jednostka 9 dostaje od siostrzanej Jednostki 8 pilne wezwanie z prośbą o pomoc. Jak się okazuje, członkowie Jednostki 8 są chwilowo niezdolni do służby, zaś w pewnym studiu nagraniowym zabarykadowało się trzech desperatów. Mają oni oczywiście willwear, a ponadto zaminowali większość okolicy, co sprawia, że akcja policyjna jest niezwykle utrudniona. Asami i jej podkomendni będą musieli wykazać się niezwykłą przenikliwością, by rozgryźć szczegóły operacji przestępczej i opracować niesztampowy plan działania, mający zneutralizować groźnych otaku. Bonusowo dostajemy trochę fanserwisu oraz epizodyczny powrót gwiazdeczki japońskiej popkultury, Amu Shinmei.

Mimo dość poważnego tonu, w jakim zakończył się odcinek drugi, odcinek trzeci ma charakter przede wszystkim komediowy. Powiedziałabym, że dzięki temu ogląda się go nieco lepiej, ale nadal koszmarnie razi niesamowite wręcz amatorstwo działania. Nie, nie Sekcji 8 i 9, chociaż to także. Scenarzystów. Nawet nie wiem, od czego zacząć: od organizacji japońskich sił porządkowych (na przykładzie Jednostek 8 i 9), przy których polskie służby działają jak szwajcarski zegarek? Od wszystkich nieścisłości i sprzeczności związanych z tym, czego dowiadywaliśmy się o świecie przedstawionym? Od tego, że komediowy ton sprawia wrażenia kompletnie nie na miejscu w sytuacji, gdy mamy do czynienia z trzema uzbrojonymi gośćmi i zaminowaną dzielnicą? Od zgrabnego tyłeczka Asami, eksponowanego niemal równie często, jak jej twarz? Czy może od informacji kończącej odcinek, a wskazującej, że – kto by się spodziewał – już wkrótce pod opiekę Jednostki 8 trafi biedne zagubione dziecko, które w zeszłej serii omal nie rozwaliło całej Japonii, czyli Mythos?

Podtrzymuję wcześniejszą opinię: jeśli komuś pierwszy Active Raid się podobał, to zgodnie z przewidywaniami, poziom absurdu… to znaczy, poziom fabuły utrzymuje się na zbliżonym poziomie. Twórcy nie ujawnili jeszcze, kim są tym razem Źli i co jest ich celem, co jest niejaką zaletą. Poza tym odnoszę wrażenie, że w tej odsłonie znajdzie się więcej fanserwisu dla panów, co pewnie również można policzyć jako plus. Ja cierpliwość straciłam już dawno, więc napiszę wprost: to dalej jest kiepska podróbka innych serii na czele z Patlaborem i Ghost in the Shell S.A.C., garściami z nich czerpiąca, tylko nieumiejąca wykorzystać z sensem tego, co zaczerpnęła.