Pracę pomocnika egzorcysty czas zacząć! Nie zostało co prawda wyjaśnione, dlaczego Hanae tak nagle zyskał umiejętność widzenia demonów, ale jedno jest pewne – to początek kłopotów, bo chłopak nie potrafi przejść obojętnie wobec czegoś, czemu może zaradzić. W ten sposób łamie pierwszą zasadę, którą jasno przedstawił mu Haruitsuki (co ciekawe kolega z klasy, w dodatku siedzący tuż za Ashiyą)  – „ignoruj, póki nie masz w tym żadnego interesu”. Tak więc bohater staje się ofiarą stada miniaturowych youkai i oczywiście Abeno będzie musiał temu zaradzić… Czyżby gdzieś tam w głębi szkoły czaił się jakiś krwiożerczy potwór? Na pierwszy rzut oka tak to może wyglądać, ale pewnie będziecie zaskoczeni.

Fabułę z cyklu „potwór tygodnia” czas zacząć. Przez kolejne odcinki w demonicznym pawilonie będą się pojawiali następni nietypowi klienci, a przy okazji dowiemy się czegoś o samym egzorcyście i jego najbliższym otoczeniu. Każda z historyjek jest w miarę prosta, ale ma w sobie sporo uroku i ciepła. Wbrew pozorom w tym tygodniu też mamy do czynienia z tego typu opowiastką. Atmosfera się nie zmienia – spokojne okruchy życia zabarwione komedią (plus niewielka domieszka powagi). Widać też, że autorka nie zamierza robić z protagonistów typowego duetu „mistrz i bezużyteczny uczeń”, bo co prawda większość roboty odwala Itsuki, ale Hanae też się na coś przydaje, choć niekoniecznie w przewidywalny sposób.

Niestety, w oczy rzucają się braki w oprawie graficznej i to nie tylko z powodu efektów komputerowych, ale również sporej ilości „kanciastych” ujęć. Oprawa muzyczna bez zmian, chociaż jak patrzę na opening i z miejsca atakują mnie kwiatki, to mam złe skojarzenia z ekranizacjami mang Shungiku Nakamury. A to teoretycznie shounen… No nic, następny odcinek zapowiada się równie sympatycznie, więc spróbuję zapomnieć o czołówce.

Kwiatki, kwiatki, wszędzie kwiatki…