Trzeci odcinek rozpoczyna się od zebrania ekipy odpowiedzialnej za produkcję anime. Po raz kolejny przedyskutowany ma zostać problem z projektami postaci. I oczywiście znowu nic z tego nie wynika, na co producent stwierdza, że grafiki promocyjne oraz zwiastun właściwie nie są ważne. Liczy się w końcu to, jak wypadnie seria! Biorąc jednak pod uwagę, jak bardzo zmienione zostały owe projekty w stosunku do tego, co fani mogli zobaczyć na filmiku podczas imprezy promocyjnej, podejrzewam, że nie będą oni do tego tak entuzjastycznie nastawieni. Inna sprawa, że autor pierwowzoru wygląda jak rasowy nieudacznik, czyli tak, jak opisano twórców light novel w pierwszym odcinku. Niby ma swoje zdanie, ma też jednak poważny problem z wyrażeniem go, nikt więc się z nim nie liczy.

Jak natomiast radzi sobie nowo rozbłysła gwiazda seiyuu, czyli Chitose? Jak łatwo się domyślić – beznadziejnie. Jest tak zadufana w sobie, że początkowo nie zauważa nawet własnych braków, cieszy się więc, że tak świetnie jej idzie. Dopiero gdy zmuszona zostaje do poprawiania swoich kwestii wciąż od nowa, zaczyna do niej docierać, że chyba coś jest nie tak. Początkowo winne wszystkiemu jest otoczenie, która kompletnie nie docenia jej talentu. Przecież została wybrana przez samego autora light novel, musi być więc dobra! Na szczęście jej brat-menedżer nie ma zamiaru cackać się z rozpuszczoną pannicą i uświadamia jej, że tak naprawdę otrzymanie przez nią głównej roli było kwestią… przypadku i widzimisię producenta.

Od początku zastanawiałam się jak właściwie rozwiązana zostania kwestia charakteru Chitose. Czy zostawią ją ślepą na własne wady przez dłuższy czas, czy może jak najszybciej wyleją jej na głowę wiadro zimnej wody? Pozostawała jeszcze opcja, wedle której śledzić będziemy powolne zmiany w jej nastawieniu i jak na razie na to postawiono. Nasza bohaterka dość szybko się ogarnęła. Wybrała rzecz jasna drogę na skróty, bo choć udała się do reżysera dźwięku po rady, nic z nich nie zrozumiała. O pomoc poprosiła zatem Momokę, która w prostszych słowach tłumaczy jej, że najważniejsze w grze aktorskiej jest… wczucie się w odgrywaną postać. Dzięki temu na kolejnych sesjach nagraniowych Chitose wypada znacznie lepiej niż wcześniej, choć wciąż daleko jej do ideału.

Jak na razie fabuła skupiała się głównie na osobie Chitose, ale w każdym odcinku przemyca też drobne sugestie dotyczące ewentualnych przyszłych wątków. Produkcja nowej serii na chwilę obecną jest totalnym bagnem, z którego trudno będzie się twórcom wykaraskać. Na domiar złego krążą plotki, jakoby scenarzystka zrezygnowała z pracy i to w czasie spotkania z autorem pierwowzoru. Coraz wyraźniej widać też, że Momoka wcale nie ma tak różowo w życiu, jak każdy sądzi. Posiadanie sławnej matki z pewnością ma swoje plusy, ale bywa przytłaczające, kiedy wszyscy nieustannie do tego nawiązują. Jest jeszcze „Królowa Lodu”, czyli Kazuha, za której antyspołeczną postawą z pewnością również się kryje się głębsza historia. Yae i Koto na razie znajdują się raczej na drugim planie, ale i na nie przyjdzie pewnie pora później.

Na razie seria prezentuje się zdecydowanie ciekawie i stanowi jedną z większych niespodzianek w tym sezonie. Zamiast słodyczy postawiono na złośliwy humor, bohaterki zaś wyposażono (w większości) w mocne, wyraziste charaktery. Anime na pewno nie będzie drugim Shirobako, ale też nigdy do tej roli nie pretendowało. Od początku postawiono na zupełnie innych klimat, przekładając cynizm ponad realizm. Nie ukrywam, że mnie takie rozwiązanie się podoba i mam zamiar kontynuować przygodę z tym tytułem. Wszystkim niezdecydowanym polecam rzucić okiem choćby na pierwszy odcinek, bo możne on was nieźle zaskoczyć, zwłaszcza jeśli wyobrażacie sobie kolejną kolorową seryjkę o słodkich dziewczątkach robiących słodkie rzeczy.  Co jak co, ale tego na pewno tu nie zobaczycie. A jako przedsmak tego, co was czeka, macie jeszcze na koniec cudowne miny Chitose z tego odcinka: