Last Exile – pamięta ktoś jeszcze to anime? Wielu na pewno! Bohaterowie byli świetni, świat przedstawiony bogaty i przemyślany, wszechobecny steampunkowy styl był istną orgią dla lubiących takie klimaty, a te projekty statków… Ehhh, stare dobre Gonzo.

A teraz? Pokażcie mi proszę jednen ładny kadr w 18if, JEDEN. To jest straszne, co się dzieje w tej serii. W tym odcinku jest tylko troje bohaterów: protagonista Haruto, prof. Kanzaki i Wiedźma Piorunów, a każde wygląda jak fanart kiepskiej jakości. Ba, w grafikach fanów jest dużo błędów technicznych, ale można wyczuć przynajmniej entuzjazm, a tutaj? Spójrzcie na te szkaradne facjaty:

Takie oto krzywe ludziki biegają po Świecie Snów, gdzie trafiają w łapy Wiedźmy Piorunów, rezydującej na tronie w swoim królestwie pluszaków. Protagonista trafił do tego miejsca podczas snu… chyba? Tak naprawdę nie wiadomo, skąd jest i o co mu chodzi, zachowuje się jak nakręcona zabawka krocząca od sceny do sceny, które następują po sobie całkowicie chaotycznie. To wszystko sen, nie musi mieć sensu! Prof. Kanzaki twierdzi, że jeśli w Świecie Snów się zginie, ginie się również naprawdę. Kilka minut później Haruto traci głowę, prof. Kanzaki zostaje pożarty i kompletnie nic im nie jest.

W całej awanturze z Wiedźmą Piorunów chodzi (jakżeby inaczej) o szkolną traumę – dziewczyna nie radziła sobie w relacjach społecznych do tego stopnia, że zapadła w śpiączkę i została wiedźmą w Świecie Snów. Straszne. Minutowa przemowa protagonisty, który sugeruje jej, żeby była bardziej na luzie, najwyraźniej rozwiązuje problem. Jakie to wszystko proste! Na marginesie – kadr wyżej to widok Świata Snów. Szachownica i kolorowe zębatki, CGI na poziomie lat 90. Niektóre tła nie są takie złe, o na przykład tutaj:

ale ogółem to tragedia. Nie sposób też nie zauważyć ciągłych odwołań do gier komputerowych. Ta seria to jedna wielka i kiepska reklama gry mobilnej 18: Kimi to Tsunagaru Puzzle i wprost nie może się powstrzymać, aby tego nie przypominać.