Yumeko Jabami i Suzui zostają przyjaciółmi, ku kompletnemu zaskoczeniu chłopaka, który kontynuuje wtajemniczanie nowej koleżanki w reguły rządzące szkołą. Dowiadujemy się, że jakieś dwa lata temu przewodniczącą samorządu została niejaka Kirari Momobami, jedna z najlepszych graczek na dzielni. Po prostu wygrała tę pozycję od poprzedniej szefowej, gromadzącej wokół siebie elitę graczy szkolnych, a następnie stworzyła nowy i bezwzględny samorząd, który wręcz do hazardu nakłania. Albowiem uprawianie hazardu przez uczniów przynosi zyski dla samorządu w postaci podatków, a co więcej, im więcej dana klasa wygra, tym ma więcej przywilejów.

Tym razem Yumeko zmierzy się z kolejna supergraczką, członkinią samorządu, sadystką i narcyzem, córką wytwórców zabawek, Samuragi Itsui, w prostej grze zwanej Memory, na dwie talie. Należy nadmienić, że panienka uważa nową za łatwą ofiarę, tym bardziej, że zdecydowanie nie miała okazji posłuchać orgazmicznych i ekstatycznych jęków Yumeko, gdy Suzui klarował zasady i stawki w szkolnym hazardzie. Nie, żeby się ktoś zdziwił, że trafiła kosa na kamień.

Zainteresowanym psychodelią oraz fetyszami polecam także nieprzewijanie openingu – nie dość, że znajdują się w nim wszyscy członkowie samorządu plus Yumeko i Suzui, to mamy różne sympatyczne fetysze, yuri i trochę jazzu, a przy tym narysowany jest bardzo ładnie. Nie da się niestety tego powiedzieć o reszcie odcinka. Dominują statyczne ujęcia, zarówno tłumu gapiów, jak i samych zainteresowanych, przerywane kadrami oczu, przygryzanych palców, ust, kapiącej śliny, ściekającego potu, paznokci, czy też żetonów do gry. Zdecydowanie, animacji tu prawie nie ma, a wszystko jest utrzymane w kolorystyce krwisto-czerwonej.

Cóż, po tym odcinku mam pewne podejrzenia, jak będzie wyglądał każdy kolejny – ale nabiorę pewności dopiero po trzecim. Zdecydowanie dla fanów pokręconych panienek.