W odcinku drugim wyjaśnia się kilka rzeczy. Ba, w zasadzie jak na serię, gdzie długość odcinka wynosi tylko kilka minut, nie ma tu czasu zmarnowanego, ale też nie czuje się pośpiechu w przekazywaniu informacji. Dowiadujemy się przede wszystkim, że dziewczyny są przyjaciółkami z dzieciństwa. Odcinek skupia się natomiast na weekendowych planach Takedy i Yumy. On delikatnie sugeruje, że ma wolny dom na weekend, ona wolałaby pójść do parku rozrywki. W to wszystko wtrąca się Hotaru, dzięki której koniec końców chłopak uznaje, że zaproszenie Yumy do domu byłoby przedwczesne.

Odcinek kończy kolejna podwójna randka w parku rozrywki, a dzięki romantycznej scenie na diabelskim młynie poznajemy nieco lepiej partnerów dziewczyn. Okazuje się że mimo powodzenia u płci przeciwnej, obecny związek Hotaru nie jest i nie będzie usłany różami. Fujiwarze ewidentnie chodzi o konkrety i obawiam się, że może nie cofnąć się przed bardziej brutalnymi formami przekonywania, aby osiągnąć swój cel. Ogólnie cały odcinek przemyca widzowi pewne informacje o każdej z postaci. Dzieje się to na tyle dyskretnie, że nie ma się wrażenia walenia młotkiem w głowę, a na razie wydaje się też, że każda informacja może się gdzieś w dalszej części przydać. Równie miłym akcentem jest skupienie się na postaciach i ich wzajemnych relacjach, zamiast na pustym fanserwisie.

Te dwa odcinki utwierdziły mnie w przekonaniu że naprawdę warto dać temu szansę. Nawet ja, jako osoba nieprzepadająca za tego typu historiami, dałem się w to wciągnąć. Jeśli twórcy nie włożą sobie w trzecim odcinku kija w szprychy, to nie pozostanie mi nic innego, jak tylko polecić rzucenie okiem na tę miniserię.