Po bezowocnych próbach podboju labiryntu Michio jedynej szansy na uzbieranie funduszy niezbędnych do wykupienia Roxanne upatruje w zabijaniu bandytów. Najpierw trzeba jednak ich znaleźć, co wcale proste nie jest, zwłaszcza za dnia. Chłopak szybko jednak orientuje się, że łatwiej będzie o to w nocy, a ich siedziba musi być w slumsach. Pewnego wieczora w dzielnicy czerwonych latarni łapie trop, który doprowadza go do jednej z kryjówek przestępców. Nie rusza jednak bez namysłu, a najpierw bada sprawę, opracowuje plan i dopiero gdy jest gotowy, zaczyna działać. Dzięki przewadze zdobytej dzięki elementowi zaskoczenia i zbadaniu miejsca akcji udaje mu się nie tylko wyjść bez szwanku, ale też ze sporym łupem.

Muszę przyznać, że przebieg wydarzeń bardzo mocno przypomina grę. Mamy tutaj zadanie polegające na zebraniu środków, a misja wybicia bandytów wymaga przygotowań i przeprowadzenia rozpoznania. Pod tym względem dotychczasowe odcinki zachowują spójność, co pasuje do znanych nam mechanizmów działania świata i zmniejsza wrażenie ucieczki twórców w łatwe rozwiązania. Gorzej niestety wypadają na razie postaci, zwłaszcza Roxanne, która nie ma za grosz charakteru. Miejmy nadzieję, że coś się zmieni na lepsze, gdyż czołówka zapowiada zdecydowanie większą liczbę niewolnic w haremie głównego bohatera. Sam Michio również ma momenty, kiedy rozum i logiczne myślenie zastępują mu galopujące hormony.

Isekai Meikyuu de Harem o to seria, która w ramach swojego gatunku nie prezentuje absolutnie niczego świeżego ani oryginalnego. Mamy tutaj zlepek oklepanych elementów, które na razie udaje się połączyć w spójną całość, co wcale nie jest regułą. Nie licząc dość mocnego fanserwisu, nic tutaj nie odrzuca od ekranu, a główny wątek wydaje się w miarę interesujący. Czy jest to anime dla każdego? Rzecz jasna nie, ale fani gatunku powinni być usatysfakcjonowani ze względu na dość sensowny i mocno rozbudowany świat, który razem z Michio po kawałku poznają.