Złe mechaniczne żuki atakują Ziemię! Czoła stawić mogą im jedynie uczniowie i instruktorzy ze szkoły magii Mystogan. Ludzkość zasiedla lewitujące miasta, ponieważ wojna z robalami uniemożliwiła ludziom mieszkanie na powierzchni Ziemi. Teraz do walki kształceni są czarodzieje, latający wojownicy, którzy jako jedyni mają możliwość toczenia bitew w powietrzu.

Age Kanata został uznany za zdrajcę po jednej ze swoich misji (chociaż diabli wiedzą czemu, żadnej zdrady tam się nie dopuścił), więc nie cieszy się dobrą opinią w szkole. Pewnego dnia zostaje przydzielony jako instruktor do drużyny złożonej z trzech najgorszych uczennic w całej szkole. Zanim jednak otworzy drzwi do klasy, zdąży nieświadomie się z nimi zapoznać oraz zdobyć tytuł zboczeńca.

Niestety, nic ciekawego, odkrywczego ani obiecującego w tej serii nie ma. To kolejna taśmowa produkcja złożona z elementów z recyklingu, która już w pierwszym odcinku pokazuje, że niczym mnie nie zachwyci, a jedynie będzie grać na nerwach. Mam tutaj bardzo mocne deja vu związane z Seiken Tsukai no World Break, które przeszło tylko drobny lifting. Postaci, zawiązanie akcji, schematyczność, niedorozwinięty świat… Japończycy fundują mi odgrzewany kotlet ze zmielonej po raz kolejny zawartości worka na odpady biodegradowalne.

Nie napiszę, że czekam z niecierpliwością na kolejny odcinek, jednakże drugi i trzeci muszę obejrzeć, dalej pewnie będzie drop. No chyba że twórcy mnie czymś zaskoczą, w co oczywiście nie wierzę.