Oto finał jest zajawek,
więc bez żadnych dalszych wprawek:
w tym tygodniu naszym cyckom
przyszło zająć się bandytką.

Kasy dalej w kobzie braki,
czego brzydki efekt taki,
że ni strawy ni swawoli.
Nieprzychylne takiej doli
nad odmianą ciężko kminią;
mózgi skwierczą wybawczyniom.

Można sprzedać swoje wdzięki
zacna opcja, zmierzch udręki,
lecz wypływa lepszy zamiar
– ku funduszom mają namiar:
na potrzeby ocalenia świata
należna im jest konfiskata.

Tak więc krążą po chałupach,
ryją w skrzyniach, grzebią w łupach.
Rade i niepomne na swe grzechy,
gdy już złota pełne miechy
syte byczą się w bikini,
a kto spojrzy ten się ślini.

Jednak ludu gniew wybucha,
nic im teraz nie da skrucha.
Deprawacji przykre skutki:
całe nagie, sterczą sutki.
Psioczą, kwęczą, wielkie łkanie
marzną, boć wydepilowanie.

Tak to kończy wasz poeta,
wierszowania wielka meta.
Ruch, fabuła – oto są braki
zaś nadrabiają tu zderzaki.
Mozół trochę, nie dość urody,
zysk, że krótkie epizody.