To już trzeci odcinek Fairy Ranmaru, będącego w rzeczywistości 新美少年エヴァンゲリオン – Ewangelią Nowego Bishounena. Nowy bishounen na nowe czasy, tego właśnie potrzebujemy, i to dostaliśmy. Nowym Bishounenem okazuje się być wróżkowy urzędas, sztywny jak kij i pozbawiony choćby krzty romantyzmu.

Liczyłem bardzo, że intelektualny projekt rozpoczęty w pierwszym odcinku zostanie mi w pełni ujawniony w trzecim. Niestety, tak się nie stało, ale nie jest to wina Fairy Ranmaru. To ja przestałem nadążać. Zrozumiałem bardzo niewiele, lecz postaram się zrelacjonować te okruchy, które dotarły do mojego ograniczonego umysłu.

Po pierwsze aktualny główny bohater Uruu ledwo się odzywa, a kiedy już to robi, jest nieprzyjemny dla wszystkich wokół. Zdarza mu się za to rozdawać parasolki płaczącym w deszczu dziewczynom. Czyny znaczą więcej niż słowa – cóż za mądre przesłanie.

Po drugie zaś… niestety, nie ma żadnego „po drugie” – tylko tyle zrozumiałem. Dziewczyna ma problemy z chłopakiem, polegające na tym, że ten ledwo się do niej odzywa i randkuje z innymi dziewczynami. Być może jest jednak tak, że to chłopak ma problemy z dziewczyną, bo ta jest o niego chorobliwie zazdrosna (o to, że randkuje z innymi dziewczynami). Być może też jedno i drugie. Co jest pewne, to że na problemy natury sercowej pomoże wróżka. Uruu smaga biczykiem nieruchome atakujące go obrazki podczas walki ze złymi wyziewami serca, następnie smaga biczykiem chłopaka, smaga biczykiem dziewczynę, i to pomaga. Chłopak okazuje się gejem, zaś dziewczyna angażuje się w marketing kosmetyków.

Twórcy starali się jak mogli, żeby ułatwić nam przyswajanie treści tego odcinka. W tym celu odcinek wypełniają nieruchome kadry wiszące na ekranie bardzo, bardzo długo. Niestety ten dodatkowy czas na refleksję nie okazał się dla mnie wystarczający. Chciałem za to dogłębnie przeprosić czytelników. Opis i analiza Fairy Ranmaru pozostaną niestety nieukończone, być może wam obcowanie z tą serią pójdzie lepiej ode mnie…

Na zakończenie świecący penis: